Westerbork en een vraaggesprek met zijn Commandant Gemmecke in 1948

Ik vraag Gemmecke nu: „Wanneer het de Joden in het kamp wèl bekend was, dat er vergassing plaats vond, zou de commandant er dan niets van geweten hebben?” Hij antwoordt hierop, dat hij nooit iets van dergelijke geruchten had vernomen. Natuurlijk was het wel eens ter sprake gekomen, dat de Joden in Duitsland vergast zouden worden en hij had zich hierover onderhouden met een of andere „Dienstleiter”, daarna had hij in Den Haag geïnformeerd, maar hier werd hem een ontkennend antwoord gegeven.

Ik vraag hem, met wie hij hierover gesproken had, met Dr. Spanier?

„Ja!” Ik meen nu, dat ik beet heb en ga door: „Also mit Dr. Spanier haben Sie sich unterhalten”, waarop hij zich bezint: „Dr. Spanier oder einem anderen Dienstleiter”. Wanneer ik hier nogmaals op terugkom, kan hij zich de juiste persoon niet meer herinneren, wat voor mij een geweldige teleurstelling is.

Ik maak hem erop attent, dat verschillende mensen, die jarenlang in het kamp hebben vertoefd, op de hoogte waren van de vergassing en ik me niet in kan denken, dat dit de leiders en zelfs de commandant, nooit ter ore is gekomen.

31.    Hebt V vrouw en kinderen in de steek gelaten?

Dit heb ik reeds aan de Heer Schoenmaker medegedeeld, die het in zijn rapport heeft opgenomen.

32.    Hebt U deze nooit meer teruggezien?

Ja, mijn vrouw is één keer bij mij in Holland geweest. Zij was enige uren in het kamp. In 1943 heb ik haar teruggestuurd. Op het ogenblik vertoeft zij in Braunschweig.

33.    Had V vele vriendinnen? (Frau Hassel).

Nein!

34.    Was Fraulein Schlottke de uitvoerende macht?

Sie war Sacharbeiterin und meines Krachtens, mehr nicht. Eine Entscheidung konnle sie selbst nicht vornehmen.

18