De lamp van den meester

״Moeder, doe me een plezier en roep Laurens even, dat-ie me uitlaat.. .״

En in dien tijd dat de moeder weg was, hield de meester groot beraad. Ja, ik mag het wel zeggen: hij hield dronkemansgebed.... Want salarisdag was al een poos achter den rug. Dat is een leelijk ding. Je weet dat zoo niet als buitenstaander, maar de school-meesters weten het: wanneer de datum van de maand met twee cijfers geschreven wordt, dan is ^,t al mis in hun beurs ...

Begin van de maand is de schoolmeester ^,n heele held. Hij is solied als de bank. Alles wordt dan afbe-taald, De huur, het gas, de belasting, de fondsen, de contributies en wat er zoo meer te pas komt in een cultuurmenschen-huishouding... Ja, hij is dan zóó solied, hij betaalt zoo degelijk en nauwgezet alles af, dat hij bij wijze van spreken geen cent meer over-houdt. En dan komt er nog een lange maand, waarin hij eten moet, en leven met zijn gezin..,

Nu kunt ge begrijpen dat hij den zevenden, acht-sten, den negenden misschien nog, met een hooge borst rondloopen kan. Maar vanaf den tienden, als het nul-let je achter het ééntje komt, is het onherroepelijk mis; dan wordt, in omgekeerde verhouding tot het cijfer, de schoolmeester hoe langer hoe kleiner, om op het eind van de maand tot een nietig scharminkeltje te zijn ineengekrompen, dat nauwelijks de oogen meer opheffen durft, en alleen de hoop op een nieuwen sala-risdag houdt hem nog in ^,t leven.

Als ik u nu zeg, dat de maand al met twee cijfers geschreven werd, dan weet ge precies hoe het er in de financieele psyche van den meester uitzag.., Daarom hield hij dronkemansgebed .., Want je hebt als sociaal werkend mensch wel zoo je adressen waar je terecht kunt, en er zijn er altijd wel die met liefde

95