Een bewogen vrijdag op de Breestraat

״natuurlijk is het blaadje omgekeerd, gijnponem,¹) je houdt het onderstebo-ven, het is hetzelfde blaadje van gister-avond!”

De man was op haar afgekomen alsof hij haar wilde vermoorden, en zij had zich met haar broers in een zijsteegje moeten redden. Maar met den verkoop was het dien avond voor hem gedaan. De mop ging rond, de burgers lachten en schaamden zich.

Ja, zoo was Bourbacki.

Maar één ding was er, waar Bourbacki geen hoogte van kon krijgen. Eén ter-rein bestond er, dat voor haar geslo-ten bleef en waarop haar brandende nieuwsgierigheid — neen, haar eerlijke, gezonde, gerechtvaardigde weetverlan-gen zich tevergeefs richtte. Had Bekkie in een anderen tijd geleefd, zeker zou zij gestudeerd hebben en ongetwijfeld een sieraad der wetenschap, zoo niet ^x) Grappenmaker.

52