In de Gouden Klok

NEL SPEELT VOOR ASSCHEPOESTER.    65

af kon vallen! Ook vond ze het een groote eer, dat juf-frouw Smeegers speciaal bij haar zou komen oppassen. Maar tenslotte had zij, juist in deze tijden, heel wat an-dere, en ernstiger dingen aan haar hoofd.

Er was namelijk in de straat een verschrikkelijke veete ontstaan, tusschen haar en Willy aan den eenen kant, en Marie uit de turfloods en Neeltje van den timmerwinkel aan den anderen kant, waarbij de partijen elkaar het licht in de oogen niet gunden.

Hoe het ontstaan was? Ja, dat wisten ze zoo niet meer, maar 't was hoe langer hoe erger geworden, en men liep elkander voorbij, met hooge borsten, en vernietigende blik-ken, en binnensmonds gemompelde, verpletterende woor-den...

Eiken dag kwam de detective-dienst, dien zij op elkander onderhielden, met de schokkendste gebeurtenissen aan-dragen.

״Verbeeld je, nou gingen ze juist spelen, waar wij altijd spelen, om ons te treiteren ...!"

״Ze heeft me gewoon aan me jurk getrokken, zoon valsch schepsel!"

״Ze zijn 'n straatje gaan omloopen: ga mee, kijken, wat ze uitvoeren!”

Daarom had Nannie geen gelegenheid, zich het hoofd te breken met zooiets onbelangrijks als een bruiloft en al dat grootemenschengedoe!

Na het eten was er een zenuwachtige haast. Nu moest er toilet gemaakt worden. Santje trilde van angst, toen juffrouw Smeegers met de vreeselijke krultang aankwam.

״Anders heb je zóó weer sprieten,” zei de juffrouw.

״Past u alsjeblieft op m'n ooren?”

״O, je ooren... !” zei de juffrouw minachtend. ״Wie chic wil zijn ..."

Ja, dat had Santje nu al zoo vaak gehoord. Ze was er

In de Gouden Klok.    5