Het Joodsche bruidje

moet een warm nest voor je kinderen kunnen verwachten. Ze had haar be-slissing genomen. Maar op een keer, in den stillen familiekring, waar zij het was komen vertellen, had zij gehuild, enkel maar gehuild, onbedaarlijk ge-huild.... Alsof zij al haar hoop, haar jeugdverwachtingen uithuilde.... Ze wist niet eens of de boodschap van haar tranen wel was over gebracht.... Natuurlijk: ze had geen spijt, ze zou nooit voor dat andere leven gedeugd hebben, maar toch.... Je moest er dan ook nooit meer aan hoeven te denken, aan dat fijne, lieve, teere dat je weg had geborgen in je herinnering, je moest er niet ineens plompverloren vóór worden g^zet.... Bijna met haat, met iets schuws zag ze die richting uit, vanwaar eens de wreede, domme, verachtelijke teleur-stelling voor haar was gekomen, de rich-ting van hem, die door zijn leven, door zijn niet-slagen, haar had bedrogen.... 82