de aanwezigen, maar de roodharige zelf, hoewel den glimlach niet van zijn lippen kunnende weren, nu zijn inter-ruptie zoo n succes had, trachtte in zijn oogen den somberen blik te behouden... Toen de Rabbijn zijn rede geëindigd, zijn zegenwenschen en den dank der vereeniging wier vertegenwoordiger hij was, uitgesproken had, en vele handen gedrukt, lichtten de drie heeren min-zaam hunne hoeden en zetten koers naar de deur. Omstuwd van het comité trad de rabbijn dan uit, en de stroom der feestgangers sloot zich weer, er was toch wel even een opluchting toen men zich weer onder elkaar voelde....
En of het feest nu pas goed los begon te komen, verhief zich een geroes van stemmen, wirrelden en warrelden de menschen door elkaar en zette de piano in voor den langverbeiden dans.... Eindelijk dan....! Een lach ging over de gezichten der jonge meisjes, een ernstig 58