34 Gis teren komt nooit weerom...
mes was algemeen bekend. Om die reden zweeg vader bij Jonas in de zaak in alle talen over de transactie, die hij met Lowietje Jacobs had gesloten.
De dag kwam, dat vader zich voor de eerste keer in zijn leven zelf zou scheren. De hele familie zat in de huiskamer rondom de tafel, maar we zaten zó, dat iedereen in het keukentje kon kijken. Vader klodderde zijn gezicht vol met het witte schuim. Toen zette hij het beveiligde scheermes op zijn gezicht.
Na twee voorzichtige halen stroomde het bloed langs zijn linkerwang. Hij zeepte zich schielijk opnieuw in.
'Meneer Scherpenzeel zegt: geen beter bloedstelpend middel dan droge scheerzeep.'
Moeder uitte de vrees, dat er bloedvlekken op zijn overhemd zouden komen. Hoe krijg je die er weer uit? Vader wond zich op, omdat moeder wel bezorgd was voor zijn overhemd, maar niet voor zijn lijfsbehoud. Hij kon wel doodbloeden. En wat had ze dan over? Een paar schone overhemden.
Ondanks al haar nuchterheid scheen grootmoeder door de aanblik van het gutsende bloed toch wel een tikje ontdaan.
'Zal ik de dokter halen?'
Vader, die zich eenvoudig niet kon voorstellen, dat grootmoeder werkelijk beangst was, en nog wel om hém, dacht, dat ze hem fijntjes plaagde. Hij deed de keukendeur op het knipje. Door de gesloten deur riep hij:
'Ik zal me wel alleen verder scheren. Al die kijkers en dat gesmoes maken een mens maar zenuwachtig. Als jullie me dadelijk mijn gang had laten gaan, was er niets gebeurd.'
Moeder haalde de schouders op.
Zei ze:
'Dat komt ervan als je twee van zulke flodders eenhoog hebt wonen. Ik heb grote zin die Sientje en Dientje naar boven te sleuren. Als die mainteneur van ze, die Lowietje, mijn man niet zo'n narrisj ding had aangesmeerd voor drie kwartjes, zou er nou in mijn keuken geen bloedbad zijn.'
Grootmoeder haalde de schouders op.
'Als mannen niet onredelijk zijn, zijn ze helemaal niks. En die man van jou. Als hij niet meer voor- of achteruit kan, verschuilt hij zich achter meneer Scherpenzeel.'