Land van de toekomst

Na de tweede wereldoorlog is Duitsland in twee stukken gevallen.

Oost-Duitsland, onder Russische invloed.

West-Duitsland: de Duitse Bondsstaat met als hoofdstad Bonn.

Het IJzeren Gordijn verdeelt die twee stukken van Duitsland.

Die grote klant is nu voor een belangrijk deel van ons land afgesneden.

Misschien verandert het op den duur. Maar dat weet niemand. Men kan beter het zekere voor het onzekere nemen.

Als Nederland dus niet tijdig de bakens verzet, dreigt ons ook structurele werkloosheid, als gevolg van de gebeurtenissen ten Oosten van onze grenzen.

Van buiten onze landsgrenzen komen andere invloeden, die ernstige werkloosheid kunnen veroorzaken.

De politieke onrust in de internationale staatkunde dwingt de volkeren (ook het Nederlandse) belangrijke uitgaven voor bewapening te doen.

Bewapening kost niet alleen geld.

Bewapening betekent ook, dat een groot deel der bedrijvigheid met volle kracht op een ander deel der voortbrenging wordt gericht. En dus ook, dat een groot deel der grondstoffen wordt gebruikt in een ander deel der voortbrenging.

Het Plan van de Partij van de Arbeid stelt daarom:

De economische mobilisatie, die sinds de gebeurtenissen in Korea op gang is gekomen, zal enerzijds de vraag in bepaalde sectoren sterk doen toenemen; anderzijds kan ze tot een inflationistische ontwikkeling leiden, die indien ze niet tijdig wordt afgeremd en beheerst, gemakkelijk tot werkloosheid in andere sectoren aanleiding kan geven.

Ontleding nodig.

Niet alle werkloosheid is een gevolg van zulke ״structurele" tekortkomingen.

Daar zijn bijvoorbeeld de seizoenschommelingen in de landbouw. En de invloed van „onwerkzaam weer" in de bouwnijverheid.

Er zijn nog andere oorzaken van werkloosheid.

Wat zegt nu het Plan van de Partij van de Arbeid?

Dit:

om het spook der bestaansonzekerheid met goed gevolg te lijf te kunnen gaan, moeten de knappe koppen in het land tot in onderdelen vaststellen, wat de oorzaken van de werkloosheid zijn.

Daarom is ons streven er op gericht de werkloosheid blijvend terug te brengen tot de groep van degenen, die als gevolg van onvermijdelijke wrijvingsfactoren, tijdelijk niet te werk gesteld kunnen worden.

En op deze zin laat het Plan deze belangrijke grondgedachte volgen:

„Om te beoordelen of een bepaald werkloosheidscijfer boven het minimale ligt, is het noodzakelijk de werkloosheid naar streek en beroep nauwkeurig te analyseren¹).

Nederland kent een aantal gebieden, waar structurele werkloosheid bestaat. De werkloosheid is daar niet het gevolg van een tijdelijk afnemen van de koopkrachtige vraag, maar van het feit, dat bepaalde bedrijven of bedrijfstakken door wijziging in de productievoorwaarden niet meer rendabel kunnen produceren."

i) Analyseren = ontleden.

48