Ik lijk op 't lijk (roman, onder pseudoniem Richard Perridon)

werd gearresteerd, had hij een revolver bij zich, waarin nog alle patronen zaten.

De Officier van Justitie daarentegen beweert, dat de revolver met de patronen niet de enige was, die de jongen by zich had. Hij heeft met een andere geschoten. De verraderlijke revolver heeft hij weggegooid. Inderdaad is er een revolver gevonden met een half leeggeschoten magazijn. Maar wie kan bewijzen, dat Charley die in zijn bezit heeft gehad? Vingerafdrukken staan er niet op. De bende opereerde altijd met witte glacéhandschoenen aan.

Om die gevonden revolver gaat langzamerhand het hele proces tegen Charley draaien.

Het is een zaak van dood of leven.

Als bewezen kan worden, dat Charley geschoten heeft, moet hij op een doodvonnis rekenen.

Zijn advocaat wint. Moord is niet te bewijzen. Maar wel krijgt Charley vijfentwintig jaar.

Twee jongens van de bende worden ter dood veroordeeld.

De families brengen hemel en aarde in beweging om gratie te krijgen. Alle verzoeken worden afgewezen. De jongens worden terdoodgebracht. Charley Goldsteen verdwijnt vijfentwintig jaar uit de circulatie. Bill Logan is spoorloos. Zijn naam wordt in het proces verschillende malen genoemd. Maar de politie kan hem niet te pakken krijgen.

Dat lees ik allemaal, veel uitvoeriger, in de kranten, die Molly me gegeven heeft.

״Ik vind het een eng verhaal", zegt ze en echt vrouwelijk voegt ze eraan toe:

56