Ik lijk op 't lijk (roman, onder pseudoniem Richard Perridon)

״Weet U het zeker?"

״Carter's Bureau voor Moeilijke Zaken vergist zich nooit."

״Hoe hebt U de brief te pakken gekregen?"

״Heel eenvoudig en tegelijkertijd zeer moeilijk."

Hy laat me een soort vlechtwerkje van dun koperdraad zien. ״Dat hebben we van buitenaf in de brievenbus van Angelo's Bookshop gehangen. Hier, deze haak jes houden het van buiten vast. De brievenbesteller gooit zijn brieven in de bus. Dan komen wij en halen het vlechtwerkje met de brieven eruit. Het is maar een weet, meneer. De brief zelf hebben we meteen weer in de bus van Angelo gestopt, nadat we het adres van de afzender hadden overgeschreven. Geen argwaan wekken, is ons advies."

״Dank U", zeg ik.

Op straat denk ik: Marku Fisher, Amsterdam.

Amsterdam?

Ik begin meer dan een vaag vermoeden te krijgen, dat de aanwezigheid van Patchecki in Amsterdam, toen hij Molly en mij in dienst nam, iets met die Marku uitstaande heeft. Ik heb één of twee aanknopingspunten. Op de een of andere manier zijn Patchecki en Marku de twee hoofdfiguren in een spel, waarvan ik de omvang en de betekenis nog niet begrijpen kan.

Grijze Jaap heeft destijds geprobeerd met die grote slee van hem de vent, met wie Patchecki the Green Parrot bezocht, uit de wereld te rijden. Als ik die knaap toen niet naar biünen had getrokken, was Patchecki wijlen geweest. Het is in elk geval de moeite van het proberen waard om van Grijze Jaap te weten

128