Een klein mannetje met een klein potloodje (40 jaar VARA)

meest opvallende aan hem is zijn veelzijdigheid. Geleerden zeggen, dat de kunst om stemmen van anderen na te bootsen niéts met de keel; maar wel met het oor te maken heeft. Gewone mensen schijnen zich zelf niet zuiver te horen. Maar imitators doen dat wel. Als dit waar is, dan heeft Willem van Cappellen de oren van een vleermuis. De zeven verschillende stemmen in de 'Brand in de Jonge Jan' is nog maar eeö. kleinigheid bij wat hij later presteerde. Bovendien kan hij schrijven. Nu zijn veel mensen de kunst van schrijven machtig, eenvoudig als slachtoffer van de leerplichtwet. Maar Willem van Cappellen kan voor toneel en radio schrijven, en dat is lang niet zo eenvoudig. Al schrijvende schijnt hij de dialoog te horen, die hij de acteurs en actrices in de mond legt. Dat is een grote gave. De vara heeft er ruim van geprofiteerd.

Het is moeilijk te zeggen in welke kwaliteit Willem de grootste populariteit genoot. Als schrijver, als voordrachtskunstenaar, als acteur in hoorspelen? Maar één ding is zeker: de kinderuurtjes van Willem van Cappellen waren vermaard.

Het begin was heel nuchter.

Op i september 1928 stond er in het blad van de vara:

'Een uurtje bij de familie Mulder'.

De aangename verrassing.

Beste kinderen! Als jullie zondagmorgen om half tien naar het eerste radio-kinderuurtje van de vara gaat luisteren, zullen we je bij de familie Mulder brengen. Luister zondagmorgen maar goed, dan zal je eens horen wat een aangename verrassing jullie wacht...

Dat was het begin van een glorietijd. De familie Mulder werd de radiosensatie van Nederland. Ome Keesje, gespeeld door Willem van Cappellen, werd de populairste grijsaard tussen Cadzand en Roodeschool. De avonturen van Ome Keesje werden een serie in een onafzienbare reeks vervolgen. Er kwam geen eind aan... trouwens er mócht geen eind aan komen.

Ingewijden wisten hoe deze serie in elkaar werd gezet. Meestal moest de tekst nog geschreven worden op het ogenblik dat men aan de repetities begon. Dat was geen luiheid van Van Cappellen, maar methode. Brieven uit het hele land gaven raad: laat Ome Keesje nou dit of dat doen. Ome Keesje was evenals Charles Dickens erg gevoelig

9i