Een klein mannetje met een klein potloodje (40 jaar VARA)

'kwaliteitsleden' - dat wil zeggen leden die op grond van hun positie elders in de socialistische beweging in het hoofdbestuur zitting hebben, zoals een vertegenwoordiger van de politieke partij, van de vakbeweging en zo. (Tegenwoordig zijn ook enkele leden van het hoofdbestuur door de verenigingsraad gekozen op voordracht van de Wiardi Beekman Stichting, zij 'vertegenwoordigen' levensbeschouwingen in de socialistische beweging.)

De opmerkingen uit al die afdelingen komen, met de beantwoording door het hoofdbestuur, uiteindelijk in de verenigingsraad terecht. Ter finale beslissing. Daar wordt een oordeel gestreken.

Toch zou men een onjuiste conclusie trekken, wanneer men denkt dat door deze vorm van organisatie en medezeggenschap het hoofdbestuur en de uitvoerende functionarissen van het dagelijks bestuur 'de kruiers' van de leden waren (of thans zijn). Als de vara nooit meer had willen zijn dan een pretmachine, was het niet de moeite waard geweest haar op te richten. Loltrappers genoeg in Nederland. Nee, de var a heeft met raad, maar vooral door de daad der programma's zelf, leiding gegeven aan de stijging van het gemiddelde peil der algemene ontwikkeling en de culturele ontwikkeling in ons land.

Het voor Nederland zo karakteristieke instituut van democratie voor radioluisteraars heeft niet slechts geleerd wat de luisteraars wilden - de besprekingen erover in al die plaatselijke afdelingen hebben de zelfontwikkeling der luisteraars gestimuleerd.

Als men die 'opmerkingen uit de afdelingen zoals die nu veertig jaar lang in Hilversum zijn beland, doorleest (het is een enorme stapel papier), dan ontdekt men dat in de verlangens van de luisteraars een lijn zit, een lijn, die naar boven wijst, naar een hoger cultureel en intellectueel peil.

tiende hoofdstuk, waarin kopspijkertjes honderden klapbanden veroorzaken, een nieuw lied ten doop wordt gehouden en Hilversum in een stofwolk wordt gehuld.

De omroep (en de televisie) in ons land zijn wegen gegaan die kenschetsend zijn voor de Nederlandse volksaard. Maar de omroep had, met behoud van het typischen Nederlandse, ook een andere opzet kunnen krijgen. Wanneer bij voorbeeld bij de aanvang van de wettelijk

63