Als de dag van gisteren ...

haar eerstvolgende verjaardag komen haar Mietje, haar Aroontje, haar Samuel en haar Rebecca helemaal naar Amsterdam om haar te feliciteren en tegen de mensen zegt ze: 'Ben ik niet gelukkig met zulke kinderen, niet alleen, dat ze me van hun centen hier hebben ingekocht, nou geven ze ook nog al dat geld uit om me te feliciteren. Tja, nou zie je, als je je kinderen maar een goeie opvoeding geeft. God heeft me wél verwend.'

Wanneer ze straks de buurt tussen Waag en Weesperplein slopen, zullen ze iets vernietigen, dat niet meer bestaat. De generatie, die thans volwassen wordt, heeft van die buurt nooit iets anders gezien dan de gebroken vervuilde schaal.

Op het Meyerplein staat ^cde Dokwerker³. Het beeld is groot en indrukwekkend.

Maar dierbaarder dan de kostelijkste gedenktekens is het kleine geglazuurde beeldje van Mendes da Costa in het Kröller-museum. Het is met toverkracht begiftigd. Men streelt het en de doden keren terug tot het leven. Zij spreken en bewegen. :•׳•«.:

^cAls de dag van gisteren..?

De stoet der bijna vergetenen trekt voorbij. Ze schuifelen langs mij, de gehavenden en gekneusden, de tragischen en lachwekkenden, de hangen en de heldhaftigen...

46