Als de dag van gisteren ...

En tegen alle mensen, die ze onderweg tegenkomt, zegt ze geagiteerd en met verheugde stem: 'Ik heb ze gevonden. Ze liepen in de Muiderstraat.' Met grote snelheid verspreidt de blijde mare zich door de buurt.

'De verdronken kinderen liepen in de Muiderstraat.' 'Braggie heeft ze gevonden en teruggebracht.' 'De kinderen zijn alleen uit school gegaan, maar Braggie heeft ze opgespoord.'

'Nou die kinderen verdienen een pak slaag.'

Wie echter denkt, dat de kinderen door deze leugen van tante

Braggie onschuldig worden gestraft, geeft blijk niets te hebben

begrepen van de innerlijke roerselen van de ziel ener yiddishe

moeder.

Want als tante Braggie, met eerlijk gespeelde trots de twee verloren schapen aan de moeder overhandigt: 'Hier huil maar niet langer, hier zijn ze al weer terug, die twee rakkers.'

... vergeeft en vergeet de weduwvrouw alle beraamde straffen, alle verwensingen. 'Wees maar stil. Jullie bent veel te grote sjatzies. Ik ben niet kwaad. Als ik tegen jullie schreeuw, is 't alleen maar voor de gein!' Ze liefkoost de twee kleintjes innig. Tante Braggie deelt in die gevoelens van dankbaarheid en liefde en het gerucht van de wonderbaarlijke redding verspreidt zich snel door de buurt.

Zeggen de klanten later tegen kennissen: 'Wij kopen ons fruit altijd bij Braggie. Moet U ook doen. Het is wel een beetje duurder misschien, maar ook-een-zorg, ze is een goed mens, dat hard sappelt voor haar huishouding en ook nog tijd heeft gehad om twee kinderen het leven te redden.'

25