Als de dag van gisteren ...

nocgen nemen, en de leerjongens en lopers zouden procenten krijgen; van hem!

Het enige wat hem ontbrak was geld. En kon meneer Schaap hem nu duizend gulden lenen... of lenen, was eigenlijk niet het goede woord. Meneer Schaap kon aandeel krijgen in de winst. 'Nee,' zei meneer Schaap resoluut, 'ik denk er niet over. Ik ben geen miljonnair en de paar centen, die ik heb, zitten vast, daar kan ik niet aankomen. Het spijt me heel erg, jongen, maar van mij krijg je geen cent.'

Van de hele affaire zou niets gekomen zijn, als juffrouw Schaap niet bij dat gesprek tegenwoordig was geweest. Toen haar man zo kortaf zei, dat hij geen cent in die broodjes-met-vlees-winkel wilde steken, had ze gezegd: 'Hoor eens man, wat jij met het geld doet, moet je zelf weten maar... eh... ik heb zelf nog een klein spaarpotje, niet veel, net genoeg om er een avontuurtje mee te wagen enne ik dacht zo: waarom zou ik niet meedoen.' Kort en goed, meneer Schaap had gezegd, dat een vrouw geen eigen kapitaal kon bezitten, en dat dus dit spaarpotje ook van hem was. Maar toen had juffrouw Schaap beweerd, dat ze geen slavin van haar man was, en dat de wereld niet stilstond, maar vooruitging. Als zij elke week op het huishoudgeld zoveel had uitgezuinigd, zonder dat haar man er iets van had kunnen merken, en ze had nu een paar centen achter de hand, dan was ze vrij om die te besteden zoals zij zelf verkoos; en daarmee basta. Uit!

Het opgewonden verhaal, dat moeder ons nu in de Rapenburgerstraat kwam vertellen, kwam hierop neer, dat juffrouw Schaap tegen de zin van haar man compagnon geworden was van Jacob.

Hijgde moeder verontwaardigd:

172