Voordat ik het vergeet

fruit, een hele uitstalling. De programma's van ome Jopie beginnen eerst met muziek. Smeltende ouvertures uit bekende opera's, die iedereen kan meezingen. Kol Nidrei heeft een vaste plaats in het repertoire. Daarna komen de opera-zangers. Joodse zangers vooral. Die wil iedereen horen en zien. Ome Jopie bouwt om zo'n zanger een hele voorstelling, met veel rose licht en blauwe weerschijn op de lovertjes en glimmertjes van het decor. Dan komen de komieken, die complete revue's opvoeren, berstens vol met ge-extemporeerde woordspelingen. En ja, dan komt tenslotte de film. Ome Jopie laat de hele wereld afsnuffelen naar bijzondere films voor zijn theater, 'Dybuk' en 'Jiddel mit d'fiddel'. Max Tak speelt in de Tip Top viool, en Meyer Hamel zingt er liedjes bij een gitaar. Isidoor Zwaaf, die geniale sjaksnar (olijkerd) provoceert lachkrampen, Michel Swaab en Beppie Mouton (Beppie Schaap) treden er op. Stella Fontaine (Saartje Kanes) geeft er gastvoorstel-lingen. Louis, Heintje, Henrietta en Hakkie Davids en Wijntje Poons treden er voor het voetlicht. Malowitz, Meyer Blitz, de telepaath en lessie Romeijn, de hypnotiseur, noem maar op, alles wat een jiddisje naam heeft in de wereld van de kunst, komt vroeg of laat naar de Tip Top. De artiesten zeggen:

'Zulk dankbaar publiek, dat vindt je nergens, in de hele wereld niet.'

De middagvoorstellingen in de Tip Top zijn meer bestemd voor de huismoeders in de buurt. Als de gezegende kinderen na het middageten weer naar school zijn, zeggen de buurvrouwen tegen elkaar:

'Kom, ik ga een paar uurtjes naar de Tip Top. 'n Mens moet toch afleiding hebben.'

Er wordt geroddeld, dat de huismoeders de emmers met water

69