Voordat ik het vergeet

Nu kost het de jongens niet de minste moeite de ongelukkige metselaar in de steek te laten, want hij wordt op nog geen honderd meter gevolgd door een zanger van Nederlandse bloede, wiens repertoire van een vrijmoedige snaaksheid niet valt vrij te pleiten. Hij is onverzeld van vrouw of kroost. Zijn optreden kondigt hij aan in een monoloog, die ongeveer als volgt luidt:

'Hier wordt gezongen... door een werkloze man... om een stuk brood te verdienen... voor zijn vrouw en kinderen. Want werken wil hij wel, maar kan hij niet... en bedelen kan hij wel.. maar wil hij niet.. En dan volgt prompt daarop het eerste lied van zijn uitgebreid repertoire, het eerste lied, dat altijd hetzelfde is.

'Zonder werk. Zonder voedsel.' Alle volgende liederen van zijn repertoire behoren tot het wufte genre. Er is een lied, waarin niet onduidelijke toespelingen werden gemaakt op een dominee in Harlingen, die zijn huishoudster, toen zij samen te bedde lagen, met een revolver van haar aardse zorgen had bevrijd.

Daar was laatst een dominee Die nam heel charmant Ene ouwe naaister Naar het ledikant In het bed gekomen Nam hij het moordend lood Stopte het in de revolver En schoot de naaister dood. Zijn repertoire telt andere liederen van dezelfde voluptueuze strekking.

Hij nam het meisje bij haar armen En duwde haar naar het ledikant 57