Met de Trekpot op Avontuur (onder pseudoniem Onno Win)

de beesten... laten we daar maar over zwijgen! Een olifant is 'n mooi beest, maar zoo'n dier is toch ook niet op de wereld gekomen om door een hoepeltje te springen of om allemaal kinderachtige kunstjes te vertoonen."

Zoo hadden de jongens het circus nog nooit bekeken.

,,Dacht je soms," zei neef Hendrik, „dat zoo'n olifant het zoo lekker vindt om eiken dag in een trein te worden geladen en dan maar weer naar een andere plaats te worden gebracht? En dan 's avonds voor duizenden menschen allemaal gekke dingen uit te halen. Ik denk, dat zoo'n beest ook veel liever in Afrika was gebleven, om daar in de bosschen rond te zwerven en in vrijheid te leven."

Karei zei:

„Ik geloof, dat Zandstra er net zoo over denkt. Hij zei het wel niet, maar je kon aan alles merken, dat hij heelemaal niet in de wolken was over alles wat er in het circus gebeurt."

„Dat is niemand uit het circus," zei neef Hendrik, „alleen de menschen, die buiten het hek staan, vinden een circus prachtig. Die kijken alleen maar naar de mooie, gekleurde platen op de schuttingen en naar de mooie lichtjes in de tent, maar de menschen uit het circus zelf, die werken hard, verdienen weinig, moeten van de eene stad naar de andere trekken en als zij oud geworden zijn, dan bekommert zich niemand meer om hen!''

Zoo bleven ze nog wat praten. Het liep tegen den middag.

„En nu," zei neef Hendrik, „gaan we het middageten klaar maken. Vanmiddag maken we een fijne wandeling door den omtrek en wat we verder zullen doen, dat zien we dan nog wel."

„En morgen," zei Karei, „ga ik naar Zandstra... zou hij me nemen?" vroeg hij er benepen achter.

„Ik heb zoo een gevoel van wèl," zei neef Hendrik.

* *

*

Met de Trekpot op avontuur. 5 65