Jacobus Fredericus de Brie

Gezwets!

Een derde motief duikt op: Herr Gutsberg wandelt in zijn kamer heen en weer. De zware schoenen dreunen op den grond.

Ja, Herr Gutsberg is zenuwachtig. Hij praat met zichzelf. Jacobus Fredericus hield ook een alleen־ spraak, maar zijn woorden waren stevige stut^ balken tegen den gevel van een huis, dat op instorten heeft gestaan. De woorden van Herr Gutberg's monoloog zijn echter sloopers; zij rammeien een stevig roofslot, slaan het in diggelen. De moord op John Masters heeft alle berekenin־ gen van den Duitscher in de war gestuurd.

Gistermorgen, lang voordat John Masters of monsieur Marcel verschenen, heeft Herr Guts־ berg in een stiekum onderonsje den buit met den Engelschman verdeeld. Wie het eerst komt, wie het eerst de dividenden opstrijkt. En waar gehakt wordt, vallen faillissementen. Er is nu eenmaal een aparte God voor de Duitschers. Die is in 1918 niet onttroond. De stommelingen, die het bestaan van dien ouden Duitschen opa hoog boven de wolken ontkennen, mogen stempelen gaan of krijgen een kogel uit een gesmokkelden Hitler־revolver in hun pens. ״Rot Front"____״Freiheit"____!

Jawel, verrek maar, de arbeiders hebben de Roer־industrie stevig en vet gestaakt en de jon־ kers krijgen toch hun millioenen aan subsidie!

87