ik ook niet de baas van de shop. Ik heb, toen ik vier jaar geleden uit Mokum ging, daar ginds in New York een vetten baan gekregen, jawel... maar de baas ben ik niet... Ik zal vanavond nog met Amerika telefoneeren. Wacht tot morgen« ochtend, dan hoor je ons antwoord." Jacobus aarzelt even. Dan zegt hij resoluut: „O.K. general!" Precies als in een film.
Hij is nu zelf een film, een sprekende, zingende en musiceerende film! Tom Mix zwerft met zijn paard over de wijde vlakte; Maurice Chevalier lacht, omdat alles hem lukt.
De open tram glijdt over de rails. Adieu, einde־־ lijk, hardstikke־dooie grootvader! Rust in vrede, kleermakertje.
Jacobus Fredericus de Brie is ingestapt. Hij suist Fortuna tegemoet...
22