in de wachtkamer van zuigelingenzorg stond. . er was een zuigeling, die ons altijd de nieuwste moppen vertelde.... dat is vandaag meer dan vijftig jaar geleden.... en ik herinner me die moppen nog precies, want ik heb destijds bijna de kanten van de kinderwagen stukgetrapt van het lachen.... En dat ik me die moppen zo goed herinner.... die moppen van zuigelingenzorg, die moppen van vijftig jaar geleden, komt niet omdat ik zo'n prima geheugen heb.... niks hoor, diezelfde moppen van vijftig jaar geleden hoor ik tegenwoordig nog strijk en zet uit de radio komen". Dat had ik moeten zeggen, bedacht ik, en ik treurde met stil verdriet, omdat ik niet gevat genoeg was geweest.
92