Geacht aetherforum ...

Maar pas op, onze kinderen zijn beslist geen tyrannen. Ze zijn milde afgodjes, die zich de aanbidding der ouders laten welgevallen zonder er zich blijvend door te laten bederven. Als zo'n hope des vaderlands zijn lieve moeder het bloed onder heur nagels vandaan en zijn vader op de rand van een apoplexie sart, is er altijd een bedachtzame buurvrouw, die adviseert: ״Hoor eens, ik wil me niet bemoeien met jullie gelukkig huisgezin, daar dus niet van, maar jullie zou gelijk hebben als je hem naar een tuchtschool schopte". Zo'n advies accepteren de ouders met een gezicht vol dankbaarheid, en tevens met de vaste wil het nooit uit te voeren. Is de buurvrouw echter niet zo verstandig het bij een ongevraagd advies te laten, dan geeft ze de vlerk van een jongen bij de eerste de beste passende gelegenheid een lapsoes om de oren. Het enige resultaat is, dat vader, moeder en getuchtigde subiet een eenheidsfront tegen de buurvrouw vormen, die waarachtig beter deed eerst naar haar eigen kinderen te kijken, voordat ze met haar eeltige tengels het lieve kind van een ander aanraakte. Nu naderen we het hart van het probleem: opvoeding. Dat hart heet: tuchtiging! Daarvan wil ik alleen zeggen, dat ouders hun kinderen slechts mogen slaan uit zelfverdediging.

108