Niemand die het antwoord weet

VERANTWOORDING

Er is geen mens wiens gemoedsgeschiedenis niet belangrijker is dan de langste _ymooiste' gemaakte roman.

Multatuli, Idee 252

De man, wiens levensgeschiedenis in dit boek wordt verteld, heeft aan het manuscript zijn goedkeuring gehecht. Om herkenning te vermijden zijn op zijn verzoek namen van personen, plaatsen, inrichtingen e.d., geretoucheerd. Om diezelfde reden werden enkele details van de story gewijzigd. Enige gelijkenis met personen die geleefd hebben of nog in leven zijn is dus niet altijd toevallig.

Mijn basis-materiaal: tape-recorder-bandjes van de vele en lange gesprekken, die ik met hem heb gevoerd. Een biografie gebouwd uit die stof uitsluitend, zou een persoonlijkheid schetsen, zoals Leo zichzelf ziet. Psychiaters, rechters, artsen en anderen, met wie hij in de loop van zijn nogal tumultueus leven in aanraking is gekomen, hebben zich echter een beeld van hem gevormd, dat op hun eigen waarnemingen berust. Het wijkt af van zijn kijk.

(Ik dien hier mijn dank te betuigen aan de autoriteiten van allerlei aard, die me inzage hebben verstrekt van alle dossiers, die op de zaak 'Leo' betrekking hebben. De brief op blz. 98 en die op blz. 104 zijn uit dossiers overgeschreven.) Twee visies dus, die vaak lijnrecht tegenover elkaar staan. Moest ik kiezen? Of konden ze op enigerlei wijze worden verbonden?

Ik heb zijn levensverhaal oververteld, zoals hij het ziet, tegelijkertijd rekening houdend met de klinische visie van anderen op hetzelfde gebeuren, maar zonder die laatste altijd met zoveel woorden te vermelden. Wel heb ik getracht het gebeuren op zodanige wijze te schilderen, dat bij implicatie

5