Niemand die het antwoord weet

richtte ik zelf in. Het ontwikkelen van mijn kiekjes kon ik moeilijk aan anderen toevertrouwen. De aard van mijn foto's leende zich daar niet toe. Van jongens, die ik in de werkplaats lokte, maakte ik naaktfoto's. Uitsluitend voor mijn particuliere kollektie, dat wil ik er dadelijk bij zeggen.

Folkert Folkertsma beent door het dorp. Hij vindt het hele leven éen grote grinnik. Het gaat hem goed. De spanningen van zijn vulkanische puberteit zijn niet voorbij. Als de krater dreigt uit te barsten, vlucht Folkert niet meer naar de bossen of de hei, maar naar de Jonker. Die is royaal, behalve als hij zijn zin niet krijgt. Zijn wraak is gierigheid. Folkert bespeelt de ziel en de beurs van dat manneke vakkundig. Als Folkert in de spiegel kijkt, hoort hij een vinnige boosheid in zich grommen. Het kleine hoofd, de prik-ogen. .. elke dag ga ik meer op mijn vader lijken. Elke dag ga ik hem meer haten. Ik ben afgunstig op zijn man-zijn. Als ik hem kon treffen in zijn viriliteit, dat zou een triomf zijn. De grote, ruwe slager heerst, maar als je scherp kijkt zie je dat zijn spieren nog slechts tot gewoontehandelingen in staat zijn. Hij is vroeg oud. Over een paar jaar verschrompelt hij, een zielig oud beverig kereltje. Wie is een geduchter wreker, de Tijd of Folkert Folkertsma?

Gaandeweg krijg ik meer klanten voor mijn koperwerk. I ~

mijn kastje ligt een spaarbankboekje. Geld van de geachte

cliëntele, en het meeste komt van de Jonker.

Steeds koop ik de nieuwste apparaten voor mijn donkere

kamer. Sinds kort is er een kunstig apparaatje in de handel.

Je windt het op als een keuken-wekker, en als je dan vlug

voor de lens gaat staan, fotografeer je jezelf.

'Ik wil zo'n ding kopen', zeg ik tegen de winkelier en wijs

het apparaatje aan.

'Oh, u bedoelt een zelf-ontspanner'.

'ZelfontspannerV

45