Er groeit gras in de Weesperstraat

Aanhangsel.

Amsterdam, 14 augustus 1958

Waarde heer Sluyser,

Met genoegen las ik uw humoristisch stukje, in het P.S. van Het Parool van 19 augustus 1.1., mij door een bevriende hand toegezonden. Laat ik beginnen met u mee te delen, dat ik ondanks mijn 85 levensjaren nog springlevend ben, en gelukkig zowel lichamelijk als geestelijk nog kerngezond ben. Ja, die gelijkenis met mr. Troelstra heeft mij vele malen parten gespeeld, zelfs een paar maal bijna met de politie in aanraking gebracht. Ik weet niet meer in welk jaar het was, maar mr. Troelstra hield zijn kerstrede in de voormalige schouwburg van Stoel en Spree in de Franse laan, thans Henri Polaklaan. Hij gaf daar in het openbaar verslag van zijn optreden in de Tweede Kamer.

Bij het debat vielen de revolutionaire socialisten, Fortuin en Van Emmenes, de spreker fel aan over het 'Vaderland-gedoe' van mr. T. in de Kamer. Mr. T. droogde de beide heren nogal hardhandig af (figuurlijk dan altijd!) en er dreigde groot rumoer, tot de zaal door de aanwezige politie werd ontruimd. Bij het verlaten werd ik door een agent aangehouden, met de woorden:

'Ben jij Troelstra? Ga dan maar eens mee naar 't bureau.' Gelukkig kon ik mij volkomen legitimeren, dat ik Troelstra niet was, maar 'n eenvoudige schoolmeester. Na enig heen en weer gepraat en mede op gezag van 'n paar kennissen werd mij toegestaan te vertrekken. Nogmaals 'n geval.

Mr. Troelstra zat in de 'paraplu' te Haarlem zijn straf uit, die hij

217