Er groeit gras in de Weesperstraat

Het verschil tussen de wereld van Sam de Wolff en het wereldje van Jan Bierenbroodspot is groter dan de afstand tussen het morgenland en het avondland. De club 'Marianne' bestaat uit jongelieden van Kattenburg, Wittenburg en Oostenburg. De Amsterdammers noemen die buurt de Eilanden. De Eilanders hoeven maar een paar bruggen op te halen en ze zitten in een onneembare vesting, achter brede slotgrachten. Van onze club is Jan de enige volwassene, naar leeftijd gerekend. Geen onzer zal ooit in aanmerking komen voor het erelidmaatschap van de Tuchtunie. We doen juist alles om zelfs de geringste kans op die onderscheiding te ontlopen. Met kleding, woordkeus en pubhek gedrag protesteren wij onophoudelijk tegen de burgerlijkheid. We willen niet anders zijn dan onmaatschappelijk. We zijn ontkenners uit beginsel. Het eerste, dat wij met onze negatie van al het bestaande zullen verbrijzelen, zijn de drie K's: Kapitaal, Kroeg en Kerk. De kern van onze protesthouding is onze afkeer van elk gezag. We puberen dapper tegen elke politieagent, want het Dienderdom is onze natuurlijke vijand. We zijn onverzoenlijke antimilitaristen. Onze pacifistische gezindheid uiten we in een demonstratieve afkeer van elk soldaat persoonlijk, om het even of hij milicien is, of een kuchbokser.

In onze antipathie betrekken we bij voorkeur het meisje, waarmee de militair gearmd loopt. Als het een knap meisje is, kent ons antimilitarisme geen grenzen meer. De groep 'Marianne' is een ideale mensengemeenschap in het klein, want waar geen orde heerst, kan nooit wanorde ontstaan. Het loopt dus nooit spaak als we bij elkaar zitten. Er zijn een paar nageljongens van de scheepsbouw; ze komen slechts nu en dan. Een van de leden is rateljongen bij de Gemeente

161