Er groeit gras in de Weesperstraat

zo'n diepe indruk, dat de mensen er jaren later nog over zullen spreken.

'Dybuk', de Pools-Joodse film. 'Jiddel mit de fiddel', en de film, die ome Jozep heeft laten maken, speciaal voor het geachte en geëerde publiek van het Tip Top Theater, de film 'Simche en Sores'. Simche en Sores betekent: vreugde en leed...

De sores, het leed, stortte zich op 10 mei 1940 op het goede Nederland. Het lag op de loer tot die vervloekte dag, de 22ste februari 1941. Het was een Sabbathmiddag. De geschiedschrijver* vertelt: 'Mannen, die gearmd liepen met hun vrouw of verloofde, werden weggerukt; lieten de vrouwen niet direct los, dan werden ze in het gezicht en op het hoofd geslagen. Kleine kinderen, die door hun vader werden gedragen, werden ongeacht of er een oudere bij was, onder erbarmelijk gehuil uit de armen van hun vader gerukt en aan hun lot overgelaten. In het Tip Top Theater kwamen de Duitsers schreeuwend en met het geweer in de aanslag binnen. De mannen moesten aan de zijkanten gaan staan. Een jongen, die probeerde te vluchten, werd vanaf het bordes in de hal getrapt. In de foden Breestraat werden mannen mishandeld en in de richting van een overvalwagen getrapt.' Op die Sabbathmiddag stierf Tsip-T'sop...

* B. A. Syes, ״Februaristaking" (uitg. Mart. Nijhof)

132