Tussen speurders en spionnen - Avonturen van Dirk Poldervaert

afdeling wordt over vertrouwelijke zaken gewoon openhartig gesproken. En onze oren staan wijd open, we horen van alles, neem dat maar van mij aan. Verder kan hij zich vrij door alle omroepgebou-wen bewegen. Hij weet alles van telefoonlijnen, hij goochelt met vliegtuigen en zenders... nee, als hij een spion is, is hij een verdraaid gevaarlijk heerschap.' 'Hij is een spion', stelde Lien resoluut vast.

'Alleen...', zei Dirk aarzelend, 'hoe kunnen we het bewijzen. Ze noemen hem de Kreeft, maar ze konden hem beter de Paling noemen, zo glad is hij. Het zal moeilijk worden om hem bij zijn staart te grijpen.'

'Vind je dan dat wij dat moeten doen?' vroeg Lien. 'Natuurlijk', zei Dirk, 'wie anders? Wij hebben toch verdenking, de anderen niet. En dus zullen ze ons pas geloven als we met bewijzen komen, waterdichte keiharde bewijzen. En die bewijzen zullen we zelf moeten opscharrelen.'

'Het klinkt reuze romantisch', zei Lien, 'en ik geloof, dat jij dat best zou kunnen, Dirk. Mijn vader zegt, dat jij het nog ver zult brengen.' 'Ik vind jouw vader ook een reuzevent', zei Dirk. 'Ken je mijn vader dan?'

'Nee', bekende Dirk, en toen lachten ze allebei schaterend. Ze reden een tijdje zwijgend naast elkaar voort. Toen zei Lien: 'Als je bewijzen wilt zoeken, moeten we het snel doen. De toestand in Duitsland wordt steeds dreigender. Hitier scheldt de president van Tsjecho-Slowakije voor de radio uit voor rotte vis. Dat kan nooit goed aflopen, Dirk. Je mag er met niemand over praten, beloof je me dat?'

'Ik beloof het', zei Dirk plechtig.

'Nou ik heb gisteren een brief moeten opbergen... enne... daar stond in... datte... de omroep er op moet rekenen, dat de achtentwintigste september de minister-president Colijn voor de radio zal spreken. Nou dan weet je het wel. Het wordt morgenvroeg pas bekend.... morgen is de achtentwintigste. De oorlog hangt in de lucht. Die kan vannacht misschien al uitbreken. Chamberlain reist op en neer tussen Londen en Godesberg om te lijmen en te krammen, maar als je het mij vraagt, loopt het mis. Als de Kreeft een spion is, moet hij gauw ontmaskerd worden.'

'Ik moet eerst nog over een plan denken', zei Dirk, 'een veldtochtplan, zal ik maar zeggen. Maar jij moet me helpen, Lien. Alleen kan ik het niet.'

'Goed', zei Lien, en naast elkander op de fiets rijdend gaven ze elkaar plechtig een hand. Het was wel een beetje moeilijk, maar het ging.

24