Hier is de VARA

A. B. Kleerekoper, in het gedenknummer van ״De Radiogids" op 1 November 1930, ״het blijft de verdienste van onze tegenstanders, dat zij, door hun angstige bestrijding van een socialistische omroep, de ogen van menigeen onzer eigen mensen hebben geopend voor hetgeen er gaande was. De V.A.R.A. heeft veel aan haar vrienden, maar onvergelijkelijk veel meer aan haar goocheme vijanden te danken. Het mag, bij dit eerste lustrum, met een glimlach worden herdacht."

Er is inderdaad ruimschoots reden om te glimlachen, wanneer men aan deze eerste jaren denkt.

Het eerste financiële verslag van de verenigingspenningmeester omvatte de maanden November en December van het jaar 1925. In die twee maanden werd van 529 leden een bedrag van ƒ 668.80 aan contributie ontvangen. Men ging direct uitzenden... eenmaal om de veertien dagen op Zaterdagavond. Al verslonden de programma's in die dagen niet bepaald kapitalen, toen Lebon op 1 Januari 1926 zijn eerste ״boekjaar" afsloot, had hij reeds een tekort in kas. De eerste uitzending kostte nog geen tachtig gulden, om precies te zijn ƒ 79.70, de tweede kostte ƒ 82.65, de derde ƒ 87.— en de vierde ƒ 89.78.

Al kwamen er in het nieuwe jaar 1926 flink wat leden bij, de kosten stegen ook, want de frequentie van programma's nam snel toe. Jan Willem Lebon bleef beheerder van een verenigingskas met een gapend gat in de bodem.

Jan Willem Lebon, die al zijn leven in verregaande staat van spaarzaamheid heeft verkeerd, werd in die dagen door één machtige stoffelijke begeerte geplaagd: hij spaarde voor een motorrijwiel. Maar al lokten de vreugden van de motorfiets met sterke drang, dat gat in de V.A.R.A.-schatkist liet Jan geen rust. Hij nam stiekum de centjes van de motorfiets van de bank en leende ze aan de V.A.R.A. Voor een wijle was het gat gestopt, maar het duurde geen vier weken of er was weer een tekort. Toen heeft Jan (zonder zijn vrouw er in te kennen) zijn laatste centjes van de Rijkspostspaarbank gehaald en ze maar weer aan de schrok-op van de V.A.R.A. geleend. De V.A.R.A. kon weer voort, voor een tijdje, met als voornaamste schuldeiser de penningmeester zelf, die van de vereniging het lieve sommetje van ƒ 1500.— te vorderen had.

Over die vordering op de V.A.R.A. zweeg Lebon aanvankelijk in

81