Hier is de VARA

Het is een gekke gewaarwording, als je op straat loopt, al die Duitse uniformen en die hakenkruizen en al dat gerij en geros met auto's en oorlogstuig, maar als je die nare dingen kunt vergeten, gaat de stad er langzamerhand weer een heel klein beetje gewoon uitzien. De mensen zijn rustiger in hun doen en laten en ik vind, dat ze anders praten dan vroeger, maar dat kan ook wel verbeelding van me zijn; het is net of ze zich meer beheersen en steeds tegen zich zelf zeggen: ״Let op je woorden", maar ze liegen niet, wanneer ze vinden, dat de Duitsers zich veel correcter gedragen dan iedereen heeft verwacht.

״Dat is maar het begin", zegt Kee 's avonds tegen me, ״ze beginnen poeslief, maar let eens op, dat gaat wel veranderen. Nieuwe bezems vegen schoon... of beter gezegd, het zijn vuile bezems."

Kee vraagt me of ik ook niet denk, dat de Duitsers wel gauw uit een ander vaatje zullen gaan tappen, en eerlijk gezegd geloof ik dat ook wel, maar op het ogenblik weet niemand wat er zal gaan gebeuren. Al schijnen de toestanden weer zo een beetje naar de normale kant te draaien, het hele land is toch nog danig in de war. Rotterdam staat nog steeds in brand, tenminste het smeult nog overal vertellen de mensen, en er lopen de gekste geruchten over het aantal doden. De mensen vertellen verder, dat de Duitsers de N.S.B.-ers zeker het consigne hebben gegeven zich koest te houden en niet te doen alsof ze al de hele wereld en omliggende dorpen bezitten, en daarom heeft het krapuul van Mussert die eerste tijd veel minder praats dan vóór de tiende Mei. En natuurlijk vertellen de mensen elkander de gekste geruchten over het verloop van de oorlog. Als je naar de radio luistert, kom je helemaal niet achter de waarheid, want de officiële instanties, die uitzenden, vertellen natuurlijk nooit het rechte en als het er op aan komt, is het allemaal hiep-hiep-hoera en Duitsland-wint-op-alle-fronten. De mensen zijn zonder betrouwbare leiding en de leiders moeten hun weg nog zoeken, voordat ze precies weten wat ze het volk moeten aanraden. Maar ze zullen het niet gemakkelijk hebben, die leiders, want het hele verkeer ligt nog hopeloos in de war, de telefoon en de rest is van hetzelfde laken een pak. In Frankrijk wordt nog hard gevochten en ik houd het er voor, dat de Duitsers vooral om die reden in Nederland piano-aan doen; wij liggen achter het front en daar kunnen ze natuurlijk geen onrust en herrie velen. Wie kan zeggen of de Duitsers toch

125