Ik wens u smakelijk eten luisteraars (artikel van Mels Sluyser)

'live' programma was dat de leden van het forum spontaan antwoord gaven op onverwachte vragen van luisteraars. Toen bijvoorbeeld iemand de vraag stelde waarom de wereld rond was en terwijl de andere forumleden hierop diepzinnige antwoorden bedachten, zei Sluyser: 'Dat is opdat de jongetjes niet in de hoeken kunnen plassen.' In 1956 schreef hij een boekje met de titel Geacht Aetherform (Uitgeverij Corona) over dit programma dat van 1953 tot 1956 over de radio werd uitgezonden en zeer veel populariteit genoot. Als erkenning voor zijn vele werk voor de VARA en voor zijn verdiensten in de Londense tijd werd hij in 1965 benoemd tot officier in de orde van Oranje-Nassau. Sluyser bleef een fel bestrijder van het communisme en een fervent verdediger van de Verenigde Staten, wat in de VARA kritiek opriep en tenslotte het einde van zijn 'commentaar' betekende. Het door Nieuw Links beïnvloede beleid van de PvdA ten aanzien van Vietnam, Israël en de Oostbloklanden stond hem tegen en hij verliet de PvdA. Hij kwam met een eigen lijst in de gemeenteraad van Bussum, waarvan hij sinds 1953 lid was, en sloot zich in 1970 aan bij DS'70. Hoezeer hij van zijn oude partij was vervreemd bleek ook uit het feit dat hij in 1971 met pijn afscheid nam als hoofdbestuurder van de VARA en vanaf 1970 zijn politieke commentaren schreef in het DS'70-gezinde weekblad Accent.

Voordat ik het vergeet

Ondertussen had Sluyser ook naam gemaakt met zijn veel geprezen en gelezen schetsen van het gewone leven in de vooroorlogse Amsterdamse jodenbuurt. Dit was begonnen met stukken en stukjes in de krant die in de jaren vijftig en zestig in talrijke bundels werden herdrukt. In treffende anekdotes en nostalgisch gekleurde typeringen liet hij in boeken met titels als 'Voordat ik het vergeet', 'Als de dag van gisteren', 'Hun lach klinkt van zo ver' en 'Er groeit gras in de Weesperstraat' zien hoe in die vroegere Joodse gemeenschap lief en leed werden gedeeld. Veel van deze boeken zijn tegenwoordig voor enkele euro's op verzamel- en rommelmarkten te verkrijgen, maar de belangstelling ervoor is nog altijd zo groot dat herdrukken van zijn verhalen nog steeds verschijnen, zoals nu bij uitgeverij Bas Lubberhuizen 'Gisteren komt nooit weerom'. Verder is er ook een Engelse uitgave verschenen bij een Amerikaanse uitgever onder de titel 'Mr.Monday and Other Tales of Jewish Amsterdam' (www.mrmonday.com)

Springlevend

Meyer Sluyser was een briljant auteur en journalist met een dikwijls scherpe pen. Maar tegelijkertijd was hij een in wezen heel aardige man die goed kon omgaan met mensen en ook veel voor anderen deed als ze in moeilijkheden verkeerden. Maar wee als je zijn vijand was, want dan kon je het veelal wel vergeten. Van zichzelf getuigde hij in een interview in 1967 met Bibeb van Vrij Nederland: 'Een naar de bek babbelaar ben ik nooit geweest, ik ontzie geen mens, geen enkel belang als het gaat mensen opzij te zetten die ik niet goed vind.' Toen hem overigens de vraag werd gesteld waarom hij als overtuigd socialist toch het officierschap in de orde van Oranje-Nassau had aanvaard, antwoordde hij daarop: 'Al heb ik een aangeboren