Voordat hij het vergat (bloemlezing)

tussen-conclusies in hun eigen redenering heen te springen. Ze slaan schakels over. Ofschoon ze deductief denken, maken ze op hem, die hen niet goed kent, de indruk van inductief-denkenden. Hun conclusies komen altijd een paar seconden eerder dan de slotsom, die hun omgeving trekt. Zeggen ze: 'Hij denkt met een boemeltrein, die aan alle haltes stopt. Maar wij denken met de sneltrein.'

Ze wijden zich met overgave aan de casuïstiek. Ze bezitten een scherp oog voor het algemene in elke bijzondere situatie. Ze luisteren gehoorzaam naar de inspraak van hun intuïtie. Alles is al eens eerder gebeurd. Alles kan vergeleken worden met vroeger. Elke situatie heeft een tweelingzuster. Ze bezitten een scherp oog voor de punten van overeenkomst in twee totaal verschillende problemen, zelfs als die punten er in het geheel niet zijn. Omdat het menselijk vermogen tot zelfbedrog onbeperkt is, verstaat iedereen, tot welk volk of ras hij ook moge behoren, bij uitnemendheid de kunst zijn eigen drogredenen voor de zuivere waarheid aan te zien. Ook de bewoners van de oude buurt zijn in staat naar een vooropgezette conclusie te redeneren. Hun vooroordeel is het beste oordeel. Maar tegelijkertijd staan ze zo objectief tegenover hun eigen pseudo-logica, dat ze van zich zelf getuigen: wij hebben geen gelijk, we nemen gelijk. Ze hebben altijd een passend verhaal bij de hand, dat de werkelijkheid optilt naar een ander vlak. Ze transponeren het actuele probleem als het ware in een andere sleutel, die hun beter ligt. Omdat ze geen dogmatisch geloof aanhangen, voelen ze het nooit als blasphemie, wanneer ze de wereld van God en de wereld van de mens in een blijspel van vergissingen door elkander klutsen.

Wanneer ze het gevoel hebben, dat de parabel, die ze willen hanteren niet precies op de situatie klopt, verstaan ze de kunst de werkelijkheid speels en virtuoos een tikje te vervormen. Ze passen geen kurken op flessen, maar

¹7