Joodsch-Palestina

JOODSCH PALESTINA

fruit en allerlei verfrissching en versnapering voor den reiziger is te krijgen, zullen we op de autobus wachten, die vandaar moet komen. „En zie, er komen kameelen aan!”Een heele karavaan. Ook zij hebben hier een station op hunnen tocht naar Haifa, waarheen ze hun ladingen vervoeren. Als de straatweg naar Haifa, die hierlangs reeds zichtbaar is geprojecteerd, geheel gereed zal zijn, dan nog zullen de kameelen hier nederknielen. Want tegen deze karavanen heeft nog geen vervoermiddel kunnen concurreeren.

Ik zie verder in de rondte en ontwaar een paal met een houten bord eraan, waarop een opschrift; natuurlijk een Hebreeuwsch opschrift, een waarschuwing: „Het is verboden op Sabbath en feestdagen met voertuigen hier te komen”. Ik ken deze waarschuwingen reeds van buurtverenigingen om Jerusalem. En ik zal ze nog vaker zien. Zooals ook de over staken gespannen draden, die 't Sabbathgebied — T'choem — afbakenen, waarbinnen men zich dan als afgesloten domein, zoo ongeveer als het te-huis-gebied, beweegt.

Daar komt een lid van den Raad der kolonie aan. Hij is ook postmeester. Dr. Engel wijst hem aan en wil mij voorstellen. Onnoodig. Hij roept mij reeds 't „schalom” toe, want hij herkent mij en frischt, mij de hand schuddende, mijn geheugen op. Tien jaren geleden waren wij samen bij een congres en een Mizrachie-Wereldconferentie. Toen kwam hij uit Warschau en was hij koopman. „Hoe het hem hier gaat?” Hij kijkt me, half lachend, half verwijtend aan: „Wat doet er dat eigenlijk toe? Ik ben immers hier! Al wat ge hier in het rond bebouwd ziet en groen is van ons. Dat heb

1) I Moz. 24, 63.