138
JOODSCH PALESTINA
ha-Carmel trof, en die nu in Tel-Aviv woont, wilde juist den-Zelfden ochtend den trein naar huis nemen. Zij houden mij nu gezelschap op dezen tocht, totdat wij hen later op den dag te Benjamina, een tusschenstation, aan den binnenkomenden trein afstaan.
Zichron-Jacob, of eenvoudig Zichron, zullen we zeker niet overslaan. Het dateert reeds uit 1882, en behoort tot de allereerste kolonies, die tengevolge van de uitdrijvingen en de vlucht uit Rusland in de vreeselijke tachtiger-jaren zijn gesticht onder den bezielenden drang der oudste Zionsvrienden, der Chovevé-Zion, welke onwillekeurig den weg voor de moderne Zionistische beweging hebben bereid. Zichron is een stad. Niet groot, maar vriendelijk, mooi; met het volkomen aanzien van een stad. Het ligt heerlijk in schoone omgeving en ziet de blauwe Zee op een afstand van ongeveer een half uur gaans. Hier zijn de groote wijnkelders, niet zoo groot als in Rischon-le-Zion bij Tel-Aviv en niet zóó modem-technisch ingericht, maar toch nog groot genoeg en beroemd eveneens. Wij dwalen lang door de duistere gangen, die in de rotsen zijn gehakt en geboord; onder het geleide van een opzichter; bij het licht van kaarsen, die wij in tangen geknepen in onze hand voor ons uit dragen. Een romantische wandeltocht voorbij lange rijen kolossale vaten, die de verschillende oude wijnen bevatten, welke Europeesche en Amerikaansche tafels alle eer aandoen en die hun weg reeds naar alle kanten van de wereld hebben gevonden. De campagne van het nieuwe jaar was nog niet begonnen, maar in drukke voorbereiding. Nog slechts een goede week en de eerste vrachten druiven zouden er worden afgeleverd. We zien behalve deze onder-