Joodsch-Palestina

JOODSCH PALESTINA

kruisen onzen weg. Aan de bronnen herhalen zich voortdurend de Bijbelsche tafereelen, en ook de putten ontbreken niet, waar de zeven dochters vanRe'oeël door de herders werden weggejaagd en Mozes de emmers voor hen vulde en ophaalde en in de drinkgoten ledigde.¹) Zoo stijgen we het Gallileïsche gebergte op. Achthonderd tot duizend meter. Rechts vóór ons vertoont zich de 'Atsmon, die de hoogste top van Palestina heet te zijn. Dan weer gaat het lager de vlakte in door verscheidene Arabische dorpen, en na eenige wegwendingen kunnen we tegelijk het Meer van Genezareth beneden aan onze voeten zien liggen, en achter ons deMiddellandsche Zee en vóór ons den Tabor en den Mivtsar-Barkochbah waarnemen. We bevinden ons evenwel twaalfhonderd meter boven het Meer van Tiberias en zijn er veertig kilometer hemelsbreedte van verwijderd. Hier staan we even stil en schouwen in het rond, onder den hoogen hemel, in de stralende zon, die ons blakert maar den horizont verzet. Als we even verder zijn gereden, moeten we nog eens uitstappen: de eerste lekke band! Gelukkig, nu op een gelijken weg. Toen heb ik opeens gedacht: Hoe houden de banden het uit! En wat moet men toch beginnen bij een ernstige pech in de wildernis? Of als het gebeurt in een bocht op een der serpentine-wegen? Doch er is weinig tijd voor overwegingen van dezen aard. Schmidt en Teitelbaum zijn al klaar. En binnen niet zoo heel veel langer tijd, dan waarin ik dit hier neerschrijf, rijden we alweder, en zien heel in de verte soms Safed even te voorschijn komen. Een witte stip tegen grijze heuvelen aan. Nog een korte poos langs nieuwe tabaksaanplantingen. We

¹

II Mos. 2, 16—17.