Kippesoep was ondenkbaar zonder saffraan

een aantal jaren in de zaak gestaan. Met dezelfde werktijden als mijn vader. Wat je ook had waren wegbrengklanten. Op maandag ging ik langs de mensen om te vragen of ze iets nodig hadden. Daarvoor had ik een boekje bij me. Ik kwam vooral in de Grensstraat, in de Burmanstraat, op de Amsteldijk, in de Rivierenbuurt en zelfs in West. De vaste klanten wisten precies wanneer ik kwam en hadden een lijstje klaar met daarop wat ze wilden hebben. Een paar dagen later kwam ik dan de boodschappen brengen. Alles op de fiets. Daar hoefden ze helemaal niets extra’s voor te betalen. Ik heb er nooit rare ervaringen mee gehad. Het liep allemaal goed. Lastige mensen had je wel, dan was dit niet goed, dan was dat niet goed, maar echte moeilijkheden, bijvoorbeeld met betalingen, heb ik nooit gehad.

De winkel op de Zwanenburgwal heeft mijn vader gehad tot 1938 toen mijn moeder overleed. Toen is hij verhuisd naar de Muiderstraat, naar een pand net tegenover Pigol, het Portugees Israelietisch Gesticht voor Oude Lieden. Naast de bekende apotheker De Castro. Dat waren Portugezen. Er is van de zaak in de Muiderstraat nog een dia, die als reclame in de bioscoop werd geprojekteerd. Met de drogisterij werd ook geadverteerd in het NIW.

Op de briefhoofden van de recepten staat wat er allemaal werd verkocht: lakken, politoeren, zemen, kwasten, oliën, diamantwerk. Er werden dingen verkocht die je nu niet meer ziet. Uit potten met Latijnse namen erop. Alles los, alles ging per gewicht. Talkpoeder was speksteenpoeder. Je had salie. Of men kwam kamille halen of rozemarijn. Dat werd verpakt in spanen doosjes. Ronde doosjes van spaan met een dekseltje erop. Daar verpakte mijn vader ook de zalven in. In de kelder onder de winkel maakte hij die spullen. Hij had er allemaal troggen staan. Ik herinner me nog de porseleinen schalen, met stenen vijzels.

We hadden ook alle dropsoorten, los. Zoute drop en kat-jesdrop, knoopjesdrop en salmiakdrop. Laurierdrop hakte mijn vader zelf, want je kon het kopen in pijpen. Dan hadden we al het borstelwerk. Er was in de winkel een heel rek waar allerlei borstels aan hingen. En verven, Ripolin verf en andere bekende merken. Huisverf en kwasten.