Kippesoep was ondenkbaar zonder saffraan

orthodoxe man en had zo’n soeketje gehuurd. Toen nu die mensen bezig waren die palen voor zijn etalage te plaatsen is dat kruideniertje naar de politie gelopen en heeft tegen die politieman gezegd: „Mijnheer, ze zijn voor mijn etalage een huis aan het bouwen.” Nu was er in die tijd hier een commissaris Van Leeuwen en dat was een man die wel met de joodse dingen op de hoogte was. Die agent of brigadier is naar commissaris Van Leeuwen toegegaan en heeft tegen hem gezegd: „We hebben een klacht gekregen: In de Rapenburgerstraat zijn ze voor een ander zijn etalage een huis aan het bouwen.” Toen zei Van Leeuwen: „Ik zal wel even gaan kijken.” De commissaris is naar de Rapenburgerstraat naar boven gegaan en heeft tegen die man op de eerste verdieping gezegd: „Hoor eens mijnheer Viegeveno, wat bent u aan het doen?” Zegt die man: „Niks, ik ben mijn soeke aan het opbouwen. Wij hebben toch Soekes. Dat begint vandaag.” „Oh,” zegt commissaris Van Leeuwen. „Oh ja, dat is ook zo, daar heb ik niet aan gedacht. Dan is het goed.” Want Soekes is acht dagen. Het was gewoon de eerste of de tweede dag. Toen is commissaris Van Leeuwen naar dat niet-joodse winkeliertje gegaan en heeft gezegd: „Ik heb het voor je in orde gemaakt, binnen acht dagen is het weg.”

Als jongen die in het joodse centrum leefde maakte je allerlei dingen mee. Toen ik op het Seminarium zat, in de Rapenburgerstraat, voetbalden we op het Markenpleintje tegen de niet-joodse jongens van de Hortus. Op het seminarium hadden we achter de deur een bal liggen, want we mochten hem niet mee naar boven nemen. Kwamen we uit het Seminarium, om half vijf, dan stonden de jongens van de Hortusschool op ons te wachten om een partijtje te voetballen. Hadden wij gewonnen dan kregen we knok van hen, hadden zij verloren dan kregen ze knok van ons. Hadden wij gewonnen, dan scholden ze ons uit: „Die vuile rotjoodjes hebben het weer gewonnen.” Hadden zij gewonnen dan hebben wij gescholden. Toch waren ze niet kwaad, want ze stonden altijd op ons te wachten om te voetballen.

Op het Seminarium was een oude meester Van der Velde. Wat ik nooit vergeet ... er was een jongetje dat door een van