in hun gebied de oorlog alsnog te winnen. In het laatste hoofdstuk — Israël en zijn betekenis — hoop ik uitvoerig over de betekenis van Israël te spreken. De economische moeilijkheden van Israël worden mede veroorzaakt door deze boycot. Het verdient aanbeveling te overwegen of men een voortduren van een economische oorlogvoering moet dulden, wanneer onder internationale garantie een wapenstilstand gesloten is. Reeds is de vraag naar internationale berechting van een dergelijke economische oorlogvoering in Engelse kringen aan de orde gesteld, naar aanleiding van het aanhouden van voor Israël bestemde lading in het Suez-kanaal. Wanneer, naar aanleiding van het optreden van eigenmachtige potentaten in het Midden Oosten (Perzië) de internationale publieke opinie zich gaat bezighouden met deze vragen, behoort ook de Arabische boycot te worden besproken.
Inmiddels worden Joden het slachtoffer van Tunesische ontevredenheid over Frankrijk. Er zullen ook uit Noord-Afrika groepen Joden wegtrekken uit vrees voor terreur. Voor hem, die de bladen der historie leest, is één zaak duidelijk. Hoe gunstig is de toestand van de Joden in Irak en Tunis vergeleken met die van vroegere vervolgden van hun volk. Hoe gelukkig is deze generatie, de eerste die het woord vlucht door terugkeer kon vervangen.
61