Cultureel leven
Argentinië is een van de weinige gebieden waar de Jiddische cultuutr bloeit. Assimilatie aan de Spaanssprekende omgeving vond in uiterst geringe mate plaats. Er zijn nog Jiddische kranten en er is een bloeiende uitgeverij van Jiddische litteratuur. Dit vloeit voor een deel voort uit de structuur der Argentijnse maatschappij. Geen smeltkroes zoals de Ver. Staten, maar een maatschappij waar de verschillende ethnische groepen nog lang en onverstoord hun eigen leven leiden. Er is een aristocratische Britse gemeenschap van B500 zielen, er is een Arabische gemeenschap, een Duitse, er is ook een Joodse. Voorheen waren zij Tolaros’ of ’Rusos’. Nu, na hun oud 'moederland’ — de Oosteuropese Joodse gemeenschap — verdwenen is, hebben zij een nieuw land geadopteerd — Israël. Zij hebben Israël nodig, niet als land voor onmiddellijke immigraties, (in totaal zijn er nog geen duizend immigranten uit Argentinië in Israël, die echter een welkome aanwinst zijn door hun landbouwervaring), maar als moederland met een sterke morele invloed.
Vandaar de vorstelijke behuizing, welke de dankbare Argentijnse Joden de gezant van Israël ten geschenke gaven, vandaar de triom-phale intocht van de eerste gezant, Jacob Tsur. Maar alleen nationale trots houdt de gemeen-
56