Hou vremd ik blief

klazzefoto 1929

diezege schoule diezeg petret vaaire bin dood vaaire bin red

aine noar ammerikoa noar israël twij ik blief bie hoes mor dat hoes is zo nij

De staande leraar is Dr. Gerrit Karsten. Hij was als priester wegens omgang met een meisje (zijn latere vrouw) geëxcommuniceerd en volgde (na een warrig interregnum) Sjloume op.

Deze degelijke en vlijtige neerlandicus (die op het brede terrein der neerlandistiek veel en veelsoortig heeft gepubliceerd) was om redenen van zijn hoogstpersoonlijke kerkelijke problematiek èn vanwege de crisisjaren op de een of andere wijze bij ons beland. Typerend anecdotisch gegeven: het curatorium aarzelde bij zijn benoeming omdat - orthodox als onze kweekschool was - zo'n uitgebannen priester terzake van het geloof in het algemeen, argwaan wekte.

Karsten promoveerde in 1931 bij F. A. Stoett opeen dissertatie over Het Dialect van Drechterland, een nog steeds zeer gezochte en duur betaalde publicatie. Ik herinner me de promotie zeer goed. Het hele seminarium toog naar de aula, waar de strenge promotor onze leraar niet bepaald mals bejegende.

Merkwaardige coïncidentie: deze leraar was de eerste die met mij van gedachten wisselde over de wetenschappelijke achtergronden en de betekenis van de studie der Nederlandse dialecten.

- 27 -