hendrik oonk (1970)
hij vroeg vannacht een dag of wat te leen de dode vriend
die plotseling was heengegaan
— een dag of wat — hij lachte als voorheen
vóórdat ik hem moest laten gaan vroeg ik hem naar de zin van deze dagen lenen
omdat zo liet hij mij verlegen staan ik steeds nog afscheid van je wilde nemen