Een staat herrijst ....

grootvaders in de ongezonde levenssfeer van de Jood in ballingschap, van de natuur vervreemd en met de gebogen gang van de onderdrukte, schichtig opgejaagde.

Toen ik een hunner bijeenkomsten bijwoonde en sprak over de kinderen in Holland die nog over zijn, was de groep diep ontroerd. ,,Zegt U hun toch dat ze allemaal hier mogen komen, het zijn er nog maar zo weinig, want de meesten zijn.... vermoord.”

Ik heb moeten denken aan de honderden leerlingen van onze scholen, die zo gelukkig hadden kunnen zijn als voor hen het lot van de ballingschap niet tot de laatste consequentie had geleid. Toen ik er wegging was ik niet meer te bewegen om mij te verdiepen in al de argumenten tegen de Joodse Staat en tegen immigratie.

Eens had de wereld toegezien, hoe Joodse kinderen aan een nieuwe en vreselijke Moloch waren geofferd. Ik heb in Maidanek (Polen) een bord gezien met een huiveringwekkend cijfer. Hier werden 185.000 kinderen, gezonde, spelende kinderen om het leven gebracht. Zal de wereld goed vinden dat men optrekt tegen deze kinderdorpen? Zal Rachel opnieuw om Joodse kinderen moeten wenen .... ?

De wereld heeft het goed gevonden.

Ben Sjemen ligt niet in de Joodse Staat — maar in de Arabische. Ben Sjemen is een model-kinderdorp. Met leiders en leidsters mee een bezetting van 800 zielen.

Toen Ben Sjemen werd opgericht dacht men nog niet aan die grenzen. Nu ligt het in Arabisch gebied. De betrekkingen met de buren zijn goed, bijzonder goed. De Arabische jeugd uit de omgeving

72