haalt hij — ja waarlijk — een ramshoorn (een sjo-far) te voorschijn. En daarop blaast hij de wonderlijk-aangrijpende tonen. Ik hoorde ze in Holland op het Joodse Nieuwjaarsfeest en bij het einde van de dag der Verzoening.
Ik hoorde deze tonen ook wanneer een Opperrabbijn ten grave werd gedragen. Hier klinken zij als de tonen die de verlossing aankondigen.
De tonen klinken nog eens en nog eens door de ijle lucht.
„Atchalta de geoelah — Het begin der Verlossing,” zegt een door tranen omfloerste stem. Het begin van de verlossing — na eeuwen lang lijden.
Dan breekt juichend het besef door: ,,En daar zijn wij bij!!”
De jeugd danst opnieuw de horrah.
Het was een nacht van wonderen. Engelse pantserwagens komen aangereden. Maar het dreigend karakter wordt weggenomen door de lachende kinderen die er aanhangen, die op de treeplank staan. Engelse soldaten klinken op de straat met bekenden en onbekenden.
Misschien - neen zeker - met de „terroristen” van gisteren, „God bless you” klinkt het over en weer. De verbroedering is begonnen.
Is het mogelijk dat nu alles goed komt? Een kring van Engelse soldaten en Joodse burgers.
Arabieren wandelen rond in de feestvreugde, rustig en bedaard. Een enkele groet zijn Joodse kennissen, wenst hen geluk.
Dus zo is het. De kranten zullen spoedig geen stof
37