Een staat herrijst ....

dacht geschonken en zij vormden in geen enkel opzicht een verlichting van het leed van een ander volk, welks lot toch ook de aandacht verdiende.”

Dan is er nog een punt dat door de Arabieren steevast naar voren wordt gebracht. Waarom zouden juist de Arabieren alleen de dupe moeten worden van de oplossing van het Joodse vraagstuk, doordat zij een minderheid zouden worden in het land waar zij immer een meerderheid zijn geweest? Zij hebben immers minder dan wie ook tot de scherpte van het Joodse vraagstuk bijgedragen. De Joodse meerderheid ontstaat door de toevloed „van vreemde buitenlanders”.

Hier moet worden vastgesteld dat de Arabieren niet alleen voor de oplossing van het vraagstuk verantwoordelijk moeten zijn. Maar het is uiterst gevaarlijk om te schermen met de begrippen meerderheid en minderheid.

Voor de komst der Joden vormden de Arabieren de meerderheid tegenover.... de woestijn. In het gebied dat op het ogenblik in hoofdzaak door Joden wordt bewoond en dat door de voorstellen van de Commissie, Joodse Staat zou worden wonen niet minder Arabieren dan er vroeger woonden. Toch vormen hier de Joden een zeer grote meerderheid. Waar de Joden nu wonen, woonde immers vroeger niemand!

De Joden hebben moerassen drooggelegd waar vroeger hoogstens de muskieten woonden en bergen weggehakt waar alleen nog de klagelijke huil van de jakhals weerklonk. Het gebied waar zij kwamen was niet „vol” tenzij dan met herinneringen. En de „buitenlanders” met een ongebroken band van twintig eeuwen

29