En toch leefden wij

Deze keer kwam Frans bijna triomfantelijk met een nieuwe optie. Hij kende het echtpaar Barkhuijsen via de AJC. Maar na onze laatste ‘huisbezoek’ervaring ging Ruth toch maar weer mee.

Een nette volksbuurt, benedenhuis met tuintje, prettige entree. De huiskamer, waar wij meteen werden uitgenodigd om te gaan zitten (op de ‘slavenmarkt’ een paar weken geleden stónd iedereen), beviel mij meteen. Alles maakte er een lichte indruk, zowel qua kleur als qua materiaal. Aan de muur de mij nu al bekende reproducties van Van Gogh, een soort embleem van de AJC, opzij van de deur een moderne eettafel met dito stoelen; bij de zithoek in het midden van de kamer een lage open kast van licht hout vol met boeken, waaronder vele ‘bekenden.’ Kortom een verademing na de sombere zwaarte van Jenny’s bovenhuis. En het echtpaar zelf? Voorshands nog moeilijk voor me hen van het interieur te scheiden. Ik dacht: hier zou je het kunnen uithouden.

Rudolf was fietsenmaker; zijn werkplaats bevond zich achter in de tuin. Ze hadden drie kinderen: Marijke net zes, Folkert drie en een half en Erik anderhalfjaar oud. Met die drie kleine kinderen, de huishouding en de werkplaats bij huis hadden ze wel wat hulp nodig. Ik gaf mij uit voor twintig jaar en gaf voor enige ervaring te hebben met kleine kinderen. Onder het prettig verlopende gesprek leek een akkoord nabij te komen totdat Roos het voortouw nam. Ze hadden gedacht dat ik haar ’s morgens in huis zou helpen en ’s middags op mijn kamer zou studeren. Geen huiselijk verkeer, kost en inwoning ƒ 60 per maand. Met stomheid geslagen keken Ruth en ik elkaar veelbetekenend aan. Toen zei ik mat: “Dat is dan jammer maar geld om kost en inwoning te betalen heb ik niet,” waarop Rudolf aarzelend: “Wat had je dan gedacht?” “Dat ik de hele dag voor u zou werken tegen kost en inwoning en een kleine vergoeding voor mijn noodzakelijke uitgaven.” (Ruth kreeg bij Jenny ‘zelfs’ ƒ 15 per week). Rudolf, zichtbaar van zijn stuk gebracht: “Studeer je dan niet?” “Onder onze omstandigheden?” “Ja in dat geval moeten mijn vrouw en ik deze voor ons nieuwe situatie eerst eens met