En toch leefden wij

Titel
En toch leefden wij

Jaar
2015

Pagina's
235



Van Amstelveen naar Oud-Beijerland

Op zondag 8 augustus 1943 bracht Jo mij naar Oud-Beijerland. Deze keer nam hij Ruurd mee om het karakter van een onschuldig dagje uit te accentueren. Hij kon zijn jongste spruit dan ook kennis laten maken met het weidse water. In Friesland geboren en getogen voelde Jo zich op het water, deinend of bevroren, in zijn element. Net als Ruurd voer ik voor het eerst van mijn leven tussen de Zuid-Hollandse eilanden. Naast de fascinerende ervaring van het varen vervulde de weidsheid van het zicht mij met de illusie van vrij te zijn. Ik weet niet wie van ons drieën het meest genoot. Ruurdje kraaide het uit - Jo en ik zwegen van plezier.

Wij werden door Bep en Theo met open armen ontvangen. De vijf Kostertjes stormden afhankelijk van geslacht en leeftijd op Jo af of op Ruurd.

Mij namen zij met de nodige reserve op. Voorshands werd mijn aandacht getrokken door een beeldig, blond poppetje van een jaar of drie, Imre. Na de eerste, algemene begroeting van de gasten week zij niet meer van oom Jo’s zijde, liet zij geen middel onbeproefd hem in haar netten te strikken. Dat was nieuw voor mij. Zo’n klein ding en al zo doordrongen van haar vrouwelijke mogelijkheden. Ik kon mijn ogen er niet van afhouden.

Jo vertrok met Ruurdje in de namiddag. Het afscheid viel mij niet al te zwaar. Bep en Theo hadden mij vanaf het eerste uur het gevoel gegeven erbij te horen. En dan waren er nog de kinderen. Ik hield van kinderen, vooral als zij oud genoeg waren om met ze te praten. En dat waren zij gauw voor mij.

Toen Bep mij tegen de avond mee naar boven nam om mij mijn slaapstede te laten zien, verontrustte het mij dan ook niet te ontdekken dat ik met de tweeling Hans en Kees van acht en een half, de zesjarige Walter en poppetje Imre op de kamer sliep. Het kinderbedje van Irene, het nestkuiken van anderhalf, stond op de kamer van Bep en Theo. Wat mij wel even van mijn stuk bracht, was de kinderkamer zelf, een wijde, kale, vierkante ruimte, uitlopend in een soort slurf, die er kennelijk van de overloop bij was getrokken, een houten vloer en vijf bedden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition).
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.


Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)

Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.