En toch leefden wij

had kunnen komen (i.e. bij de mevrouw die een kamer aan hen had verhuurd), maar dat Sim te bang was. En wat ik een week of twee geleden diep betreurd had, was mij nu een grote opluchting. Neen dan maar liever alleen, maar alsjeblieft niet dagelijks met die twee samen. Zus, je ziet hoe ik ten opzichte daarvan ben veranderd. Maar niet alleen wat dat betreft. In alles eigenlijk. Die 14 dagen hier hebben een heel ander mens van mij gemaakt. Misschien een beetje kouder, maar in elk geval beter zo. Alleen ten opzichte van jou ben ik nog steeds dezelfde, in zoverre dat ik je niet zou kunnen missen. Lieve, lieve zus, houd je taai, iedereen is reuze optimistisch. Dus ik hoop op een niet nóg al te lang durend wederzien,

je Schnuppi.

Mijn vader had voor ons alle drie een andere koosnaam. Maar elke begon met Sch. Alleen de mijne werd ook door mijn moeder en Eva en een enkele keer door Ruth gebruikt. Mijn oudste zuster had er deze afkorting voor verzonnen.

N.B. Len en Sim zijn op 25 augustus 1944 op dit adres in Haarlem opgepakt. Op 3 september zijn ze vanuit Westerbork naar Auschwitz getransporteerd. Len heeft alle verschrikkingen overleefd, Sim is in december 1944 omgekomen.

*2