Contrasten

40

Margret’s brief, waarin ze haar onomwonden geschreven had, dat hun eenigszins beperkte middelen een zoo kostbare reis niet toelieten, een cheque gestuurd had, die Margret’s reis en extra onkosten ruimschoots dekte.

Margret's moeder, een kolonelsweduwe, die gewend was door meer gefortuneerde familieleden op reisjes en meerdere weelderigheden getracteerd te worden en die, schoon ze prat ging op haar hooge afkomst — ze was een freule Wilk tot Elkenburgh — de kunst wonderwel verstond de arme weduwe te spelen — vond het aanbod een fortuintje voor Mar-garetha en diep in haar hart was de wensch, dat haar jongste dochter in Amerika een echtgenoot zou vinden, die haar in staat zou stellen, de financiën van het gezin van wijlen Kolonel de Bruyn wat te verruimen.

Dus was Margaretha, na zich eerst voorzien te hebben van een garderobe, mooi genoeg, om deel te kunnen nemen aan alle diners en partijen, die Ethel haar in het vooruitzicht had gesteld, benijd door haar twee oudere zusters, bewonderd door haar moeder, den Oceaan overgestoken, en schoon ze geld genoeg had gekregen om eerste klas te reizen, had ze practisch als ze was, een ticket tweede klas genomen.

Ethel was allerhartelijkst geweest, had Margret vier maanden lang een leventje als een prinses laten leiden, maar toen haar man een reis door de Sahara ging maken en haar verzocht mee te gaan, lokte haar