Tine Durieu

meer te laten koopen, dan ze aanvankelijk van plan waren.

De theetent was voortdurend stamp vol. Daar zag het er ook al heel gezellig uit. Wit rieten stoeltjes en tafeltjes, temidden van frissche planten en bloemen. De thee geserveerd door drie aardige freuletjes die er in hun zacht getinte kimono’s uitzagen als echte geisha’s.

Er was één tent, die gesloten was door zwarte gordijnen met gouden draken erop en waaraan een kaartje hing met de woorden :

De beroemde Waarzegster ZANATINA DELLA MAZA. te consulteeren van 3—6 en ’s avonds van 7—9.

Het zag er binnen in de waarzegsters tent al heel geheimzinnig uit.

Er hingen kleurige Oostersche doeken aan de wanden, overal stonden koperen schalen en potten en electrische lampen, met roode kappen omhangen, lieten een vreemd licht schijnen over het geheel.

Maar vreemder dan dit alles was de waarzegster zelf.

Ze was gezeten in een grooten gebeeldhouw-den stoel. Haar voeten rustten op een prachtig goud satijnen kussen,. dat lag op een groot beestenvel. Naast haar een tafeltje, waarop een groote koperen kom met zand gevuld en koperen kandelaars met brandende kaarsen.

96