Tirol, reisimpressies

kurhaus is één en al glimlach en buiging, maar misschien gaat hij op zijn vrije dagen stilletjes het bos in, om Hakenkreuzen in de bomen te kerven met een scherp, vlijmend mes, diep, drie, vier naast elkaar en aldus zijn verkropt gemoed te luchten en aldus soelaas te vinden voor de marteling dat hij dagelijks tegenover tientallen joden een en al strijkage en glimlach moet zijn.

Gisteren kwamen we er een tegen op de weg naar Lans. Het zilveren Hakenkreuz blonk in zijn knoopsgat, uitdagend en fel, driest en briesend keek hij rond of zich ergens op zijn pad ook een jood dorst vertonen. Frau Lona had vrolijk lopen praten, plotseling laaiden woede en droefenis in haar omhoog.

Ik moet zeggen, die 'Ariër' was ook wel een uitgezochte pummel.

FRAU LONA

Vandaag spijt het mij dat ik geen dendroloog ben en dat ik dus van geen van die prachtige bomen de naam kan noemen. Nooit heb ik geweten dat er zulk een verscheidenheid in pijnbomen bestond - mijn onnozelheid vergenoegde zich met de den en de spar - nooit heb ik geweten dat die bomen zó mooi konden zijn. Er zijn er waarvan de soepele smaragden pluimen aan het zijig gevederte van tropische vogels doen denken. Nu schijnt Igls in het bijzonder voor zijn naaldhout beroemd, en het kurhaus is gebouwd in een der mooiste gedeelten van het bos.

We zitten buiten aan een tafeltje en luisteren naar de mu

4i